Οι Έλληνες απόμαχοι της δουλειάς, οι συνταξιούχοι, αρχής γενομένης από 2010, έχουν υποστεί πολλαπλό σφαγιασμό των συντάξεών τους, με αποτέλεμα η καθημερινή τους διαβίωση να έχει καταντήσει βάσανο γερόντων.
Από το 2010, Κράτος με 25 νόμους λαιμητόμους έχει απλώσει το χέρι του κρατώντας το κοφτερό μαχαίρι του και έχει αρπάξει ποσοστά της σύνταξης, αρχής γενομένης από την περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης μέχρι την αύξηση των εισφορών της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και την εξοντωτική ενέργεια της περικοπής του ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους.
Το αποτέλεσμα των συνεχών αρπαγών για χιλιάδες συνταξιούχους ήταν η σύνταξή τους να καταντήσει ποσό φιλοδωρήματος.
Αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι για πάρα πολλούς συνταξιούχους, η σύνταξη είναι το μοναδικό τους εισόδημα, αντιλαμβάνεται ο καθένας, τι αντιμετωπίζουν αυτοί οι Έλληνες γέροντες και οι Ελληνίδες γερόντισσες, προσπαθώντας με την πενιχρή σύνταξη να πληρώσουν τα καθημερινά έξοδα, τα μηνιαία φάρμακα, τους φουσκωμένους λογαριασμούς την ΔΕΗ, μέχρι και την πρωτόγνωρη άνοδο των ενοικίων.
Για πάρα πολλούς το μηνιαίο φιλοδώρημα εξαντλείται στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα, με συνέπεια να αναγκάζονται να δανείζονται από συγγενείς και φίλους, που όμως με συνεχιζόμενη και επιδεινούμενη τη φτωχοποίηση, δεν προβλέπεται να τα επιστρέψουν.
Η επιδείνωση της φτωχοποίησης των γερόντων ήρθε με την πρωτόγνωρη καθημερινή ακρίβεια, η οποία μειώνει δραματικά την αγοραστική αξία του ποσού της πενιχρής σύνταξης, με αποτέλεμα η σύνταξη να μετατρέπεται πλέον, από φιλοδώρημα σε ποσό… ελεημοσύνης!
Καμία άλλη κατηγορία Ελλήνων δεν έχει υποστεί τόσο μεγάλη οικονομική αφαίμαξη, κυρίως από Κρατική αρπαγή.
Ο λόγος που συμπεριφέρθηκαν με αυτόν τον εξοντωτικό τρόπο στους συνταξιούχους είναι η… ηλικία τους!
Η ηλικία των συνταξιούχων μαζί με προβλήματα υγείας και ανημπόριας που τη συνοδεύουν, οδήγησαν το κατεστημένο να τους σφαγιάσει οικονομικά και να τους φτωχοποιήσει, υπολογίζοντας ότι οι γέροντες αδυνατούν να βγουν στους δρόμους και να διαμαρτυρηθούν μαζικά.
Αλλά και αν ακόμη μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν μαζικά, αυτό δεν θα είχε καμία επίπτωση στην καθημερινή λειτουργία του διεφθαρμένου κράτους, για να το αναγκάσει να αφουγκραστεί τα προβλήματα των γερόντων.
Έτσι για όσους γέροντες και γερόντισσες, φτάνει η ώρα του μεγάλου ταξιδιού, φεύγουν με την πίκρα στα χείλη. Φεύγουν με πίκρα γιατί βλέπουν ότι στη δύση της ζωής τους, το κράτος τους συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν ζητιάνοι!
Ναι, ζητιάνοι έγιναν, ενώ είχαν εργαστεί μια ολόκληρη ζωή και κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων εργασίας, πλήρωναν μηνιαίες εισφορές, για να πάρουν στα γηρατειά τους, μία αξιοπρεπή σύνταξη την οποία σύνταξη πριν προλάβουν να τη χαρούν, τους την πήραν …πίσω!!!
Νικόλαος Η. Σκαντζός
